უილსონ მარტინს კოუტინიომ სახელი იმით გაითქვა, რომ მთელი ცხოვრება ცხოველების გადარჩენას მოანდომა. იგი ხელს ჰკიდებდა, ერთი შეხედვით, სრულიად უიმედო შემთხვევებს. მაგრამ ის, რაც მან ერთხელ ტყეში იპოვა, არც ერთ ჩარჩოში არ ჯდება. ეს ამბავი მისი საქმიანობის ისტორიაში ყველაზე შოკისმომგვრელი იყო.

ტყეში მამაკაცმა თვითნაკეთი კარავი იპოვა, სადაც ცოტა საჭმელი იდო. გარდა ამისა, ამ კარავში საწყალი დაჭრილი არსება იწვა.



ძაღლი ძალიან გამხდარი და ჭრილობებით სავსე იყო, მაგრამ მაინც განაგრძობდა სიცოცხლისთვის ბრძოლას. ნათელია, რომ ის ასეთ უიმედო მდგომარეობაში ვიღაცამ ტყეში დატოვა, ხოლო საჭმელმა რამდენიმე დღით მისი ტანჯვა გაახანგრძლივა.

ძაღლმა უსაზღვრო სიხარული გამოხატა ადამიანის დანახვისას და გაცნობის პირველი წამიდანვე  მხსნელისადმი სიმპატიით განეწყო.



კოუტინიომ დაუფიქრებლად წაიყვანა ძაღლი სახლში. იშვიათად გვხვდება ასეთი შეუვალი მოქმედება მსგავს საკითხებში.



ძაღლის უმძიმესი ღია ჭრილობები სავსე იყო მატლებითა და პარაზიტებით. ის ცოცხლად ლპებოდა.



ბედმა ამ ძაღლს კეთილი და მზრუნველი ადამიანი გამოუგზავნა. შესაძლოა, სწორედ მასთან ერთად ცხოვრებით იგი მიხვდება, თუ რა არის ნამდვილი ადამიანური სიყვარული.



ძაღლს ყველა აუცილებელი სამედიცინო დახმარება აღმოუჩინეს. ის ნელ-ნელა გამოვიდა მდგომარეობიდან. მის გამოსაჯანმრთელებლად მუშაობა სწორი მიმართულებით მიდიოდა.



დროთა განმავლობაში, მისი ჭრილობები შეხორცდა. კოუტინიოს მზრუნველობა და სიყვარული ძაღლში სიცოცხლის სურვილს აძლიერებდა.



მკურნალობის შემდეგ ძაღლი სრულიად გამოჯანმრთელდა.



აი ასეთი განსხვავებულები არიან ადამიანები - ერთნი აგდებენ და სიკვდილისთვის სწირავენ ძაღლს, ხოლო მეორენი -  მათ მთელი ძალისხმევით უვლიან. იმედი უნდა ვიქონიოთ, რომ მარტინ კოუტინიოს მსგავსი ადამიანები ჩვენს სამყაროში უფრო მეტი იქნება და მადლობა მას იმისთვის, რასაც აკეთებს!