ყოველი ადამიანი, ვისაც ოჯახი ძაღლი ჰყოლია, დამეთანმხება, რომ ის ყველაზე დიდი მეგობარი და ერთგული ცხოველია. როდესაც ადამიანი იზრდება შინაური ბინადრების გარემოცვაში, მისთვის ეს არსებები ხდებიან ცხოვრების ნაწილნი. მათთან შემდგომ განშორება კი ძალიან რთულია. 

სინამდვილეა, როდესაც ამბობენ "ჩემი ძაღლი არასოდეს მოკვდება, ის ყოველთვის ჩემს გულში იქნება."

ფოტოხელოვანმა მარია შარფმა ძალიან კარგად იცის, თუ რამდენად მტკივნეულია საკუთარ ძაღლთან სამუდამოდ გამომშვიდობება. მარია სამუდამოდ გამოემშვიდობა თავის ერთგულ ოჯახის წევრსა და კომპანიონ ძაღლს ჩაბის.
ფოტოხელოვანმა შეკრიბა თავისი ძაღლის საუკეთესო ფოტოები ლეკვობიდან მოყოლებული, სიბერემდე.

ფოტოები ნათლად გადმოსცემენ პატრონისა და ძაღლის ნამდვილ სიყვარულს. 

ჩაბის და მარიას ამბავი:

მარია შვიდი წლის იყო, როდესაც ჩაბი მისი ოჯახის უსაყვარლესი წევრი გახდა.



სანამ ჩაბი ოჯახის წევრი გახდებოდა, მარიას უკვე შერჩეული ჰქონდა თავისი მომავალი ძაღლის სახელი.



როდესაც გოგონას დედას თავისუფალი დრო ჰქონდა, ისინი ყოველთვის დადიოდნენ ადგილობრივ ცხოველთა თავშესაფრებში, რათა მარიას სასურველი ძაღლი მოეძებნა.



როდესაც ოჯახმა, საბოლოოდ, იპოვა ის ძაღლი, რომელიც მარიას სურდა, გოგონამ მასზე დაწერა: "ის ჩემი მეორე მეა და შეუცვლელია."



იმ დღიდან მოყოლებული, ჩაბი ცხოვრების ყველა მნიშვნელოვან მომენტში მარიას გვერდით იყო.
მარია იზრდებოდა, ასევე- ჩაბიც.



"ჩემთვის ყველაზე სასაცილო მომენტი იყო მაშინ, როდესაც მარიამ ჩაბის ჩააცვა ჩემი კაბა და ასე გავიდნენ ეზოში სასეინოდ." - იხსენებს მარიას დედა.



"როდესაც ძალიან მოწყენილი ვიყავი და დიდი სურვილი მქონდა ვინმეს ჩავხუტებოდი, ჩაბი მაშინაც ჩემს გვერდით იყო. მე მას მოვეხვეოდი და თითქოს, ვმშვიდდებოდი."- ამბობს მარია.



ჩაბიმ ძალიან განიცადა, როდესაც მარია დიდი ხნით წავიდა სასწავლებლად. მისი დაბრუნების შემდეგ, ძაღლი გოგონას გვერდიდან არ შორდებოდა.



ყოველი ადამიანი, ვინც კი ჩაბის იცნობდა, აღნიშნავს, რომ ის საოცარი ძაღლი იყო, ასევე, საოცარი თვალებით.
თუმცა, ჩაბი  ბერდებოდა, მას ჯანმთელობის პრობლემებიც შეექმნა და მისი თავალები იმდენად ბედნიერი აღარ იყო, როგორც ადრე.



როდესაც მას დაუსვეს დიაგნოზი- ძაღლების ალცეიმერის დაავდება, მარია მიხვდა, რომ თავის საუკეთესო მეგობართან გატარებული ერთი დღეც კი ძალიან მნიშვნელოვანი იყო მისთვის.



მარიამ თავის ოთხფეხა მეგობართან ერთად, ბოლო ფოტოსესია გადაიღო. 



"დიდი მადლობა, რომ ამდენი სითბო და სიყვარული მაჩუქე, სანამ ცოცხალი იყავი."- ასე დაემშვიდობა მარია, ცრემლიანი თვალებით, ჩაბის.

ასევე იხილეთ:

ბოლო სადილი 16 წლის ძაღლისთვის

მათთვის, ვისაც ლამაზი ისტორიების კითხვა უყვარს

"მე მიყვარს ჩემი რები!"