პირველ რიგში, კოულის ოჯახმა ძაღლის პოვნაში დახმარება ყველა თავის ახლობელს სთხოვა. ყოველი მომდევნო საათის შემდეგ ძაღლის პოვნის იმედი ნაკლები რჩებოდა. მათ იცოდნენ, რომ რაიონში ბევრი მტაცებელი ცხოველი იყო.
”ჩვენი მეზობლები და ნაცნობები დღისა და ღამის მანძილზე
საბედნიეროდ, მეხანძრე დენ ესტადამ ძაღლი იპოვა.
”თავიდან ვიფიქრე, რომ წყალში ნაგვის ტომარა ეგდო. ის წყალში იწვა და სიცოცხლის ნიშანწყალი არ ეტყობოდა. დრუნჩი წყალს სულ ოდნავ აცილებოდა... როდესაც დავინახეთ, რომ ის ცოცხალი იყო, მაშინვე ჩავხტი წალში და გულში ჩავიკარი”.
ესტრადამ აღნიშნა, რომ მას მერე წვიმა ძალიან მალე დაიწყო. წყალი, რა თქმა უნდა, ადიდდებოდა და სეიჯი კიდევ ერთ ღამეს უკვე ვეღარ გადაიტანდა.
